De keuzes van een interim manager

Het zesde e-Magazine interim-management staat sinds 10 maart online! Lees het hier

Dit keer gaat het over keuzes maken. Als interim-manager ben je een passant van betekenis wordt wel eens gezegd. Nergens echt bijhorend zweef je tussen werelden en is vrijheid een groot goed.

Je hebt het voor het kiezen. Maar veroorzaakt dat nou keuzevrijheid of keuzestress?

Dit heb ik gezegd over het maken van keuzes:

“Als interim-manager sta ik dagelijks voor een grote hoeveelheid te maken keuzes,” zegt René Lijzenga. “Het begint altijd met de keuze een opdracht wel of niet aan te nemen. Belangrijke criteria hierbij zijn:

• Speelt de opdracht zich af binnen mijn gebied van specialisatie?
• Is er binnen de kaders van de opdracht sprake van voldoende mandaat en is er voldoende ruimte om een plan van aanpak ongestoord uit te voeren? Ergo, wordt de weg vrij gemaakt om tot daadwerkelijk resultaat te komen?
• Wat is het gehalte aan ‘politiek’ in de betreffende organisatie?
• Is de opdracht helder gedefinieerd en is deze goed uit te voeren in het gegeven tijdsbestek?

Tijdens het uitvoeren van de opdracht is er wat hem betreft ook sprake van een continue stroom van keuzes die gemaakt moeten worden. Deze keuzes hebben veelal een operationeel karakter, maar zijn af en toe ook een strategisch van aard. Bijvoorbeeld of veranderende omstandigheden bepalen of het plan van aanpak nog steeds realiseerbaar is of aanpassing behoeft. Op regelmatige basis de samenwerking met de opdrachtgever evalueren is belangrijk. “Na afloop van de interim opdracht neem ik altijd uitgebreid de tijd om de opdracht te evalueren. Zijn de keuzes die ik gemaakt heb de juiste geweest? Wat kan ik daar van leren voor volgende opdrachten? Ben ik tevreden met de behaalde resultaten?”

Meest lastige keuze tot dusver was ja zeggen tegen een opdracht, terwijl René eigenlijk had gekozen voor een korte sabbatical. Ondanks dat deze opdracht zich niet afspeelde binnen zijn specialisatiegebied en het vooraf slecht in te schatten was of de opdracht binnen het gestelde tijdsbestek en kostenbudget succesvol afgerond kon worden, heeft hij toch ja gezegd en de opdracht succesvol uitgevoerd. Van deze keuze heeft hij zeker geen spijt gehad. “Het doorslaggevende criterium voor mijn keuze is altijd de inhoudelijke uitdaging van de opdracht. Voor mij geldt: hoe complexer hoe beter! ‘Op de tent passen’ past niet bij mij. Daarnaast ben ik wars van politieke spelletjes en houd ik van transparantie. Als een opdracht een ‘met de voeten in de klei’ aanpak vergt en een ‘get your hands dirty’ component heeft, ben ik van de partij.”

terug naar overzicht